School Service in Japan vs Pakistan

سرویس مدارس در ژاپن و پاکستان

اتوبوس سرویس مدارس در ژاپن

اتوبوس سرویس مدارس در پاکستان

Memories of a visitor

خاطرات یک بازدید­کننده­ی خارجی از نمایشگاه بین­المللی کتاب تهران

من برای اولین بار بود که به ایران، همچنین  برای اولین بار بود که به نمایشگاه کتاب تهران می­آمدم. خیلی ذوق زده شده­بودم. چیز­هایی که دیدیم خیلی برایم جالب و تازه بود. من هیچ کجای دنیا از این چیز­های جالب ندیده بودم.

ایرانی­ها برای کتاب و کتاب­خوانی خیلی ارزش قائلند، طوریکه در مدت برگزاری نمایشگاه از کودک دو ساله تا پیرمرد نود ساله به نمایشگاه   می­آیند و نمایشگاه خیلی خیلی شلوغ است.

ایرانی­ها، به­ خصوص مسئولان برگزاری نمایشگاه به آثار باستانی و ویرانه­ ها خیلی علاقه­مند هستند. بطوریکه محل نمایشگاه در مکانیست که بیشتر جاهای آن خرابه و ویرانه است. این کار باعث شده یک حالت نوستالژیک به آدم دست بدهد.

یک نکته­ ی خیلی جالب که در مورد ایرانی­ها مشاهده کردم این بود که از نظر کتاب­خوانی خیلی هم ­سلیقه و هم­ نظرند. چون من می­دیدم در بعضی از غرفه ­ها هیچ­کس برای بازدید حضور نداشت ولی بعضی از غرفه­ ها مملو از جمعیت بود. فقط  نفهمیدم چرا غرفه­ هایی که مسئولش خانم بود این حالت ازدحام را داشت.

ایرانی­ها خیلی آدم­های اقتصادی هستند که به وقت نیز خیلی اهمیت می­دهند. این موضوع را در نمایشگاه کتاب به خوبی می­توان مشاهده­کرد. چون خیلی از آن­ها موقع بازدید وقت را تلف نمی­کردند و دریک نگاه کتاب را مطالعه می­کردند و در نتیجه آن را نمی­خریدند.

ایرانی­ها خیلی با محبتند و همدیگر را خیلی دوست دارند، بطوریکه بعضی از آن­ها اصلاً کتاب نمی­خوانند ولی چون دلشان برای هم تنگ می­شود، برای دیدن یکدیگر به نمایشگاه می­روند. من این موضوع را از آنجا فهمیدم که بیشتر بازدید­کنندگان به جای اینکه به کتاب­ها نگاه کنند به مردم نگاه        می­کردند. مترجم من می­گفت اکثر آن­ها  به آدم­های باشخصیت بیشتر نگاه می­کنند.

ایرانی­ها خیلی خونگرم و اجتماعی هستند. آن­ها با اینکه همدیگر را نمی­شناسند اما خوش و بش و احوالپرسی می­کنند. مثلاً من خودم دیدم که چندتا از جوانان ایرانی هنگام بازدید از نمایشگاه به بعضی از بازدید کنندگان می­گفتند:" چطوری خوشگله". من خیلی خوشم آمد. در کشور ما اصلاً از این محبت­ها خبری نیست. حیف...

یک نکته­ ی جالب که در نمایشگاه کتاب دیدم این بود که ایرانی­ها بیشتر از اینکه کتاب بخرند، آب معدنی، بستنی و... می­خریدند. طوریکه صف بستنی و آب معدنی خیلی شلوغ­تر از صف­های کتاب بود. این نشان ­دهنده ­ی این است که ایرانی­ها  توجه ویژه­ای به تغذیه و سلامتی دارند.

نحوه ­ی چیدمان کتاب­ها در نمایشگاه خیلی جالب و ابتکاری بود.  مسئولان برگزاری نمایشگاه طوری برنامه ریزی کرده اند که برای پیدا کردن یک کتاب با موضوع خاص، بازدید کننده مجبور است اکثر غرفه­­ ها را بازدید کند تا پس از ساعت­ها بالاخره کتاب مورد نظر خود را پیدا کند. خوبی این روشِ به قول ایرانی­ها ، این است که بازدید کننده با کتاب­های بیشتری آشنا می­شود.

نکته­ ی خیلی جالب این بود که بر خلاف ما، مفهوم wc در ایران متفاوت است.  زیرا من موقعی که از فردی سراغ غرفه ­های کتب فرهنگی را گرفتم، او به من آدرس جایی را داد که روی درش نوشته شده بود wc  و بعد خندید. تازه آن غرفه خیلی هم شلوغ بود که این نشان می­دهد مسئولان ایرانی به فرهنگ خیلی اهمیت می­دهند.

با این همه توصیفات نمی­دانم چرا در پایان نمایشگاه همه در حال ادای احترام به پدر، مادر، خواهر و به خصوص عمه­ ی مسئولان هستند. مثلاً من خودم دیدم که یکی از بازدید کننده­ها گفت:" این کتاب­ها به درد عمه ­اشان می­خورد." فکر کنم منظورش تشکر از عمه­ ی مسئول بود. آخیِ... چقدر با محبت.

در پایان بازدید از نمایشگاه کتاب تهران، خیلی خوشحال و هیجان­زده بودم ولی این سؤال همیشه در ذهنم بود که با این همه استقبال از نمایشگاه کتاب و ازدحام بیش از حد، چرا آمار­ها نشان می­دهد که نرخ مطالعه در ایران اینقدر کم است؟  راهنمای ما می­گفت:" این آمار­ها، مثل خیلی آمار­های دیگر غلط است و اصلاً کتاب­خوانی در ایران خیلی هم خوب است. اصلاً همه ­چیز خوب است و کسانی که این آمار­ها را می­دهند، دشمن ما هستند، فهمیدی؟!"

ten mystical words

پر معنی ترین کلمه "ما" است آن را بکار ببندیم عمیق ترین کلمه "عشق" است به آن ارج بنهیم بی رحم ترین کلمه "تنفر" است آن را از بین ببریم سرکش ترین کلمه "هوس" است با آن بازی نکنیم خود خواهانه ترین کلمه "من" است از آن حذر کنیم ناپایدارترین کلمه "خشم" است آن را فرو ببریم بازدارترین کلمه "ترس" است با آن مقابله کنیم با نشاط ترین کلمه "کار" است به آن بپردازیم پوچ ترین کلمه "طمع" است آن را در خود بکشیم سازنده ترین کلمه "صبر" است برای داشتنش باید دعا کنیم روشن ترین کلمه "امید" است به آن امیدوار باشیم ضعیف ترین کلمه "حسرت" است توجهی به آن نداشته باشیم تواناترین کلمه "دانش" است آن را فراگیریم محکم ترین کلمه "پشتکار" است ایکاش آن را داشته باشیم سمی ترین کلمه "غرور" است باید در خود بشکنیمش سست ترین کلمه "شانس" است به امید آن نباشیم شایع ترین کلمه "شهرت" است دنباله رو آن نباشیم لطیف ترین کلمه "لبخند" است آن را همیشه حفظ کنیم حسرت انگیز ترین کلمه "حسادت" است از آن فاصله بگیریم ضروری ترین کلمه "تفاهم" است سعی کنیم آن را ایجاد کنم سالم ترین کلمه "سلامتی" است به آن اهمیت بدهیم اصلی ترین کلمه "اطمینان" است به آن اعتماد کنیم بی احساس ترین کلمه "بی تفاوتی" است مراقب آن باشیم دوستانه ترین کلمه "رفاقت" است از آن سوء استفاده نکنیم زیباترین کلمه "راستی" است با آن روراست باشیم زشت ترین کلمه "دورویی" است یک رنگ باشیم ویرانگرترین کلمه "تمسخر" است دوست داری با تو چنین کنند؟ موقرترین کلمه "احترام" است برایش ارزش قایل شویم آرام ترین کلمه "آرامش" است امید داشته باشیم تا به آن برسیم عاقلانه ترین کلمه "احتیاط" است حواسمان را جمع کنیم دست و پاگیرترین کلمه "محدودیت" است اجازه ندهیم مانع پیشرفتمان بشود سخت ترین کلمه "غیرممکن" است باور کنیم که وجود ندارد مخرب ترین کلمه "شتابزدگی" است مواظب پل های پشت سرمان باشیم تاریک ترین کلمه "نادانی" است آن را با نور علم روشن کنیم کشنده ترین کلمه "اضطراب" است آن را نادیده بگیریم صبورترین کلمه "انتظار" است منتظرش باشیم بی ارزش ترین کلمه "انتقام" است بگذاریم و بگذریم ارزشمندترین کلمه "بخشش" است سعی خودمان را بکنیم قشنگ ترین کلمه "خوشروئی" است راز زیبائی در آن نهفته است تمیزترین کلمه "پاکیزگی" است رعایت آن اصلا سخت نیست رساترین کلمه "وفاداری" است چه خوب است سر عهدمان بمانیم تنهاترین کلمه "گوشه گیری" است بدانیم که همیشه جمع بهتر از فرد بوده محرک ترین کلمه "هدفمندی" است زندگی بدون هدف، واهی پیمودن است و هــدفمنــدتـرین کلــمه "موفقیت" است پس همه با هم پیش به سوی موفقیت...