در این میان گروهی وجود دارند که در ورزش حضور فیزیکی ندارند اما صدا و تصویر آنان تأثیرات بسیاری در فوتبال کشور می‌گذارد و این گروه جز گزارشگران فوتبالی صدا و سیما نیستند.
عادل فردوسی‌پور یکی از مهمترین و اصلی‌ترین نفرات میان مجریان ورزشی است. برنامه ۹۰ به تهیه‌کنندگی فردوسی‌پور نیز تأثیرات بسیاری را در فوتبال ایران گذاشته و زمینه‌ساز ایجاد فضای انتقادی مناسبی در ورزش شده است. عادل که کارش را با نویسندگی در یک روزنامه ورزشی آغاز کرد، سر از صدا و سیما درآورد و اکنون نیز با ماهنامه خارجی ساکر نیز همکاری کرده و در دانشگاه شریف نیز به تدریس زبان انگلیسی مشغول است.
دومین برنامه پربیننده ورزشی بعد از برنامه نود، ورزش از نگاه دو با اجرای جهانگیر کوثری است که جمعه شب‌ها از شبکه دوم سیما پخش می‌شود. کوثری علاوه بر تهیه‌کنندگی در سیما، در سینما نیز به عنوان یکی از تهیه‌کنندگان فعال و مطرح شناخته می‌شود.
یکی از زیباترین و خاطره‌انگیزترین بازی‌های دو دهه اخیر ایران، دیدار پلی‌آف مقابل استرالیا بود که با صدای جواد خیابانی پخش شد. جواد خیابانی علاوه بر حضور در یکی از نشریات مکتوب، یک دفتر تبلیغاتی نیز دارد و گاه‌گداری به این دفتر سرمی‌زند.
پیمان یوسفی تمام هم و غم خود را در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران گذرانده و به غیر از گزارشگری در تهیه کنندگی برنامه‌های ورزشی نیز دست دارد.
مزدک میرزایی که بعد از فردوسی پور به عنوان یکی از گزارشگران توانای تلویزیون محسوب می شود معتقد است شغل دومی به معنای واقعی ندارد و علاوه بر گزارش برخی مسابقات فوتبال در برنامه‌های ورزشی با فردوسی پور و یوسفی همکاری می‌کند و به عنوان مترجم مقالات ورزشی مجلات اروپایی هم به حساب می‌آید.
در نهایت رضا جاودانی که مجری برنامه دایره طلایی است و درزمینه کشتی به بررسی معضلات این ورزش پرطرفدار مشغول است، به غیر از فعالیت رسانه‌ای خود وکیل پایه یک دادگستری است و این شغل را به عنوان شغل اول خود می داند.
بنابراین گزارش طول عمر حضور این گزارشگران در صداوسیما مشخص نیست و سال‌های طولانی است که این افراد در برنامه‌های ورزشی مشغول به فعالیت هستند و در این زمینه صدا و سیما هیچ تولید جدیدی نداشته است.
